„Cień wiatru” Carlos Ruiz Zafón
W średniowiecznej Barcelonie ukryto Cmentarz zapomnianych książek. W jego wnętrzu znajdują się niezwykłe lektury chronione przez tajemny zakon antykwariuszy. Osiemnastoletni Daniel Semper w wieku 11 lat po raz pierwszy, wraz ze swoim ojcem- księgarzem, przekroczył próg tego mistycznego miejsca. Od tego czasu jego świat zmienił się nie do poznania. Zgodnie z tradycją otrzymał on możliwość zaopiekowania się jedną książką, która miała na zawsze stać się częścią jego życia.
Cień wiatru to trzymający w napięciu triller, którego historia owiana tajemnicą odkrywa sekretne zakamarki jednego z najpiękniejszych miast Hiszpanii. Fabuła powieści jest konstrukcją wielowątkową. W książce mamy do czynienia z wieloma barwnie i szczegółowo opisanymi postaciami o wyraźnie zarysowanych charakterach. Każdy z bohaterów jest zamieszany w wielką intrygę dziejącą się wokół tajemniczego autora „Cienia wiatru” Julian’a Carax’a. W trakcie wartkiej akcji mamy do czynienia z wieloma retrospekcjami. Opisy otoczenia wzbogacone są o wiele barwnych epitetów oraz szczegółów nakreślających klimat historii.
Moim zdaniem powieść „Cień wiatru” to książka o książce przedstawiająca życie bohaterów, których losy splotły się w niekiedy tragicznych okolicznościach. Mamy w niej do czynienia z silnymi więziami ,a także uczuciami- takimi jak miłość, przywiązanie, lojalność, nienawiść, pożądanie oraz chęć zemsty- które są najpotężniejszym motywem działania wszystkich postaci.
Jest to dzieło, które warto polecić cierpliwym czytelnikom, delektującym się pięknym opisem tajemniczych miejsc oraz emocji. Chwilami zbyt długie oraz szczegółowe relacjonowanie mniej istotnych wydarzeń zniechęca do dalszej lektury, jednak intrygująca fabuła nie pozwala przejść obok tej książki obojętnie.
